Wiersz przetłumaczony przez Malwinę Wakułę (Uniwersytet Łódzki) i czytany przez Joannę Sapetę
Ja ci mówię
Ja ci mówię że przed stworzeniem
ziemi i nieba
była tylko woda
że woda była przed Bogiem
przepaść na wielkiej powiece
Ty mi mówisz że nie
że na początku było słowo
którego okruchami wszyscy byliśmy
że nieśmiertelne pieśni Oceanu
są duchami które przynoszą zza morza
rybacy
że woda jest zwierciadłem
sfer niebieskich które krążą
z miłości do słowa
Ja cichnę i odruchowo ukrywam
złoty haczyk który orze mi pierś
od dnia gdy weszłam do Oceanu
pragnąc tamtego pierwszego słowa
Leído por Antonio Martínez Arboleda
yo te digo
Yo te digo que antes de la creación
de la tierra y de los cielos
solo había agua
que hubo agua antes del Dios
una sima en el gran párpado
Tú me dices que no
que en el principio era la palabra
de la que todos fuimos añicos
que los cantos inmortales de Océano
son fantasmas que traen de alta mar
los pescadores
que el agua es el espejo
de las esferas celestes que orbitan
de amor al verbo
Yo me callo y escondo por rutina
el anzuelo dorado que me surca el pecho
desde el día en que entré en el Océano
deseando aquella palabra primera
Fotografía de José Amador Martín (Crear en Salamanca)
